[χρόνος ανάγνωσης 1 λεπτό και 10 δευτ.]
Η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικής κρίσης μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Μισέλ Μπαρνιέ, ύστερα από την υπερψήφιση πρότασης μομφής στην Εθνοσυνέλευση. Η πρόταση, που συγκέντρωσε 331 ψήφους υπέρ από τους 577 βουλευτές, υποστηρίχθηκε από το Αριστερό Μέτωπο και το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, καταδεικνύοντας τη βαθιά πολιτική πόλωση στη χώρα.
Ο Μπαρνιέ, ο οποίος επιχείρησε να προωθήσει έναν αυστηρό προϋπολογισμό για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αναμένεται να υποβάλει επίσημα την παραίτησή. Η απομάκρυνσή του τον καθιστά τον πρωθυπουργό με τη συντομότερη θητεία στη σύγχρονη γαλλική δημοκρατία, ενώ αποτελεί την πρώτη κοινοβουλευτική αποπομπή από το 1962.
Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος αναμένεται να απευθύνει διάγγελμα. Παρά την πίεση, το Ελιζέ δεν έχει δώσει λεπτομέρειες σχετικά με τον διάδοχο του Μπαρνιέ, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μακρόν στοχεύει να καταλήξει σε νέο πρωθυπουργό έως το Σάββατο.
Η νέα κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με το δύσκολο έργο της κατάρτισης του προϋπολογισμού για το 2025, ο οποίος πρέπει να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2024. Το πολιτικό σκηνικό όμως παραμένει εύθραυστο, με τις πολιτικές δυνάμεις να διατηρούν έντονες διαφωνίες.
Η αρχηγός του Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, κάλεσε τον Μακρόν να «αναλάβει τις ευθύνες του», χωρίς να ζητήσει ευθέως την παραίτησή του. Αντίθετα, δήλωσε ότι προτίθεται να συνεργαστεί με τον νέο πρωθυπουργό για την εξεύρεση λύσης στον προϋπολογισμό.
Αντίθετη στάση κράτησε ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας, ο οποίος ζήτησε την παραίτηση του Προέδρου, υποστηρίζοντας ότι «οι συνεχείς αλλαγές πρωθυπουργών δεν θα σώσουν τη θητεία του».
Πιο μετριοπαθής ήταν ο Ολιβιέ Φορ, γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που πρότεινε τον διορισμό πρωθυπουργού από την Αριστερά, καλώντας τον Μακρόν να αφουγκραστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Η τρέχουσα πολιτική κρίση αποτυπώνει την πολυπλοκότητα του γαλλικού πολιτικού σκηνικού. Οι αντιδράσεις από όλο το πολιτικό φάσμα δείχνουν ότι η αναζήτηση πολιτικής σταθερότητας θα αποτελέσει πρόκληση για τον Πρόεδρο Μακρόν. Η διαχείριση της κρίσης αυτής θα καθορίσει τη δυνατότητά του να προχωρήσει τη θητεία του μέσα σε ένα περιβάλλον συνεχών αναταράξεων.
