Πρόταση ΚΚΕ ψήφου αποδήμων

Τους άξονες της πρότασης του ΚΚΕ για την ψήφο των αποδήμων ανέλυσε ο ΓΓ του ΚΚΕ κ. Δημήτρης Κουτσούμπας στην Ολομέλεια της Βουλής την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019.
Συγκεκριμένα τόνισε:
«Η πρόταση του ΚΚΕ είχε τρεις βασικούς άξονες, προκειμένου να ασκείται το εκλογικό δικαίωμα στον τόπο διαμονής.
Ο πρώτος άξονας, είναι η ύπαρξη πραγματικών οικονομικών και κοινωνικών δεσμών με την Ελλάδα, όπως πχ φορολογικών υποχρεώσεων και όχι απλά ενός γενικά «ψυχικού» δεσμού. Άλλωστε, στον πυρήνα ακόμα και της αστικής αντίληψης, για την τυπική ισότητα του δικαιώματος της ψήφου, βρίσκεται η συσχέτιση του δικαιώματος του εκλέγειν στις βουλευτικές εκλογές από τη μία και της ύπαρξης υποχρεώσεων, από την άλλη, δηλαδή το να υφίσταται κανείς και τις συνέπειες από την όποια πολιτική του επιλογή.
Ο δεύτερος άξονας, είναι η ύπαρξη ενός ανώτατου χρόνου απουσίας από τη χώρα, ή ενός ελάχιστου χρόνου παρουσίας στη χώρα.
Ο τρίτος άξονας της πρότασής μας, είναι η αυτοπρόσωπη παρουσία σε εκλογικά τμήματα του εξωτερικού, που εγγυάται τη μυστικότητα και την εγκυρότητα της ψήφου. Κυρίως όμως, εγγυάται την ουσιαστική πολιτική συμμετοχή σε μία εκλογική διαδικασία, σε αντίθεση με όλες αυτές τις γνωστές θεωρίες της e-democracy, ηλεκτρονικής ή ψηφιακής δημοκρατίας, που είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία.
Αυτές οι προτάσεις καλύπτουν και με το παραπάνω όσους έφυγαν, κυρίως τα χρόνια της κρίσης, αλλά και αρκετά πιο πίσω. Και διαμορφώνουν ένα εκλογικό σώμα, που προσομοιάζει με τις συνθήκες ζωής του ελληνικού λαού στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στις ειδικές και δύσκολες συνθήκες της μετανάστευσης.
Αυτές οι προτάσεις δεν συνιστούν ούτε περιορισμό ούτε απώλεια του εκλογικού δικαιώματος. Όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις για να ενταχθούν σε αυτούς τους καταλόγους δεν σημαίνει ότι χάνουν το δικαίωμα ψήφου. Είναι απλά προϋποθέσεις άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, μέσω της ένταξής τους στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του εξωτερικού.
Θέσαμε, λοιπόν, κάποια αναγκαία κριτήρια, έτσι ώστε να αποτραπεί η αλλοίωση του εκλογικού σώματος με ψηφοφόρους, που ενδεχομένως δεν έχουν ούτε γνώση της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας ούτε έχουν πραγματικούς και ουσιαστικούς δεσμούς με τη χώρα και κυρίως δεν υφίστανται τις συνέπειες των όποιων πολιτικών τους επιλογών.
Μιλάμε, δηλαδή, για ανθρώπους που λόγω της μακρόχρονης διαμονής τους στο εξωτερικό -οι περισσότεροι μπορεί να έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και να είναι απόγονοι παλιών μεταναστών- έχουν αντικειμενικά ενσωματωθεί στις κοινωνίες αυτών των χωρών. Έχουν συνδέσει τη ζωή και το μέλλον τους με αυτές τις κοινωνίες και το πιο σημαντικό διαμορφώνουν πολιτική συνείδηση και κριτήριο με βάση τις εξελίξεις, το συσχετισμό, την κατάσταση του κινήματος, τα πολιτικά τεκταινόμενα σε αυτές τις χώρες και όχι με βάση τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα.
Υπήρχε ο κίνδυνος αλλοίωσης του εκλογικού σώματος; Δυστυχώς υπήρχε. Και υπήρχε, γιατί στο ελληνικό Δίκαιο ιθαγένειας κυριαρχεί ακόμη και σήμερα το αναχρονιστικό «δίκαιο του αίματος», το οποίο κανένα κόμμα –πλην ΚΚΕ– δεν έχει θέσει και δεν θέτει ζήτημα αλλαγής του.
Αντίθετα στις προτάσεις όλων των άλλων κομμάτων για την ψήφο των αποδήμων, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, σε όλες κυριαρχεί το δίκαιο του αίματος.  Αυτό το δίκαιο έχει ως αποτέλεσμα όσοι έχουν ακόμη και μια μακρινή ελληνική καταγωγή -αρκεί από έναν πολύ μακρινό πρόγονο- να μπορούν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Και αυτή η κτήση της ιθαγένειας συνεπάγεται αυτόματα και την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους και άρα το δικαίωμα της ψήφου για πολλές χιλιάδες ακόμη, που δυνητικά μπορούν να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους, οι οποίοι αν και κατάγονται από την Ελλάδα, αν και αγαπούν την Ελλάδα -δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό- εντούτοις δε γνωρίζουν την ελληνική πολιτική πραγματικότητα, δεν έχουν δεσμούς, δε διαμορφώνουν κριτήριο και συνείδηση με βάση αυτήν την πραγματικότητα, αλλά με βάση την πραγματικότητα στις κοινωνίες που ζουν.
Για να αποφευχθεί, λοιπόν, αυτό το ενδεχόμενο, έπρεπε να μπουν ορισμένα κριτήρια στη διευκόλυνση της ψήφου από τον τόπο διαμονής, έστω κι αν αυτό δημιουργεί ενδεχομένως κάποιες αδικίες. Θεωρούμε ότι η ύπαρξη κριτηρίων είναι προς το συμφέρον και των ίδιων των απόδημων. Γιατί μπορεί να φανταστεί και να σκεφτεί κανείς τι ζημιά μπορεί να προκληθεί αν αποδειχθεί ότι η έκβαση εκλογικών μαχών (το ποιος είναι στην κυβέρνηση, ποιος εκλέγεται και μπαίνει ή δε μπαίνει στη βουλή και άλλα), καθοριστεί από την ψήφο ανθρώπων, που δε θα έχουν καμία συνέπεια, καμία επίπτωση, για αυτές τις επιλογές τους.
Αυτό θα άνοιγε, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για να επικρατήσουν λογικές «οι μέσα στη χώρα και οι έξω από αυτή», κατά τη γνώμη μας πάρα πολύ επικίνδυνες. Αυτός ο κίνδυνος αποτρέπεται με την πρόταση του ΚΚΕ, που πατάει πάνω στη διεθνή πρακτική και εμπειρία, στη νομοθεσία άλλων χωρών, στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και κυρίως έχει τύχει αποδοχής από μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού, γιατί είναι μια πρόταση λογική, συνεκτική κι ολοκληρωμένη. Αυτός είναι ο λόγος, που και η πρόταση του ΚΚΕ μπήκε στο επίκεντρο της συζήτησης και του προβληματισμού και όχι βέβαια γιατί το ΚΚΕ έγινε ή είναι ο ρυθμιστής ή ο απορρυθμιστής της όλης διαδικασίας, όπως διακινούνταν από διάφορους.
Φυσικά, η θετική μας ψήφος στο νομοσχέδιο δεν σημαίνει καθόλου και αποδοχή των επιχειρημάτων της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων για την «Ελλάδα που μεγαλώνει», για τα «εθνικά μας δίκαια που τώρα θα βρουν νέους εκφραστές» και διάφορα άλλα τέτοια γλυκανάλατα.
Οι απλοί άνθρωποι, οι Έλληνες μετανάστες, οι απόδημοι Έλληνες, πάντα αγωνίζονταν και ενδιαφέρονταν για τα προβλήματα της χώρας και του ελληνικού λαού με ανιδιοτέλεια, σε αντίθεση φυσικά με τα διάφορα λόμπι μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Γιατί, η ταξική διάρθρωση, έτσι όπως υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, υπάρχει και στην Ομογένεια.  Και εκεί υπάρχει ο Έλληνας εργάτης, ο υπάλληλος, ο φοιτητής, ο μισθωτός επιστήμονας, ο οικογενειάρχης μικροεπιχειρηματίας που παλεύει σε δύσκολες συνθήκες στη ξενιτιά, όπως υπάρχουν και οι διάφοροι μεγαλοσχήμονες, τα διάφορα κυκλώματα, οι εκμεταλλευτές.»

mail