«Η συμφωνία που πανηγυρικά ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας δεν υπάρχει. Άλλωστε το διευκρίνισε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος μετά τις πρώτες αντιδράσεις των κληρικών, όταν δήλωσε πως «δεν υπάρχει συμφωνία, αλλά πρόθεση συμφωνίας». Βέβαια, αμέσως μετά την απόφαση της Ιεραρχίας, η κυβέρνηση έσπευσε να τρίξει τα δόντια της διακηρύσσοντας ότι θα προχωρήσει στην κατάρτιση και την κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου. Τώρα, κάνει και πάλι πίσω. Στην τελευταία ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος –την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος– δήλωσε πως «η κυβέρνηση δεν πιέζεται και δεν βιάζεται». Στη συνέχεια εμφανίστηκε και ο αρμόδιος υπουργός, ο κ. Γαβρόγλου, λέγοντας πως «θα εξαντλήσουμε τον διάλογο και θα πάρουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες» και ανακοινώνοντας «κύκλο συζητήσεων με τον Αρχιεπίσκοπο, την Εκκλησία της Κρήτης, τον Οικουμενικό Πατριάρχη και με Μητροπολίτες». Δεν είπε όμως, γιατί ο ίδιος, η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν έκαναν τόσο καιρό κανένα διάλογο, αλλά είχαν αγνοήσει και είχαν περιφρονήσει προκλητικά την Εκκλησία της Κρήτης, τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τους Μητροπολίτες και τους κληρικούς. Το σχέδιο του κ. Τσίπρα, σχέδιο αυθαιρεσίας, περιφρόνησης και αιφνιδιασμού των πάντων κατέρρευσε» αναφέρεται σε ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας.
Παράλληλα για τον προϋπολογισμό επισημαίνεται «Η Κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει γιατί θα μειώσει κατ’ ελάχιστο κάποιους φόρους, όμως η αλήθεια είναι ότι η ίδια επέβαλε 29 νέους φόρους, ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό των μέτρων λιτότητας μέχρι σήμερα στα 9,5 δισ. ευρώ. Ο συνδυασμός ανικανότητας, αλαζονείας και θράσους έχει αποκόψει την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα από την πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι, όπως αποτυπώνεται και στον Προϋπολογισμό, ότι το Πρόγραμμα απέτυχε, αφού η χώρα δεν μπορεί να βγει με ασφάλεια στις αγορές, οι οφειλές των πολιτών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία διογκώνονται, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα, οι επιστροφές φόρων προς ιδιώτες λιμνάζουν, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων περικόπτεται. Η χώρα δεν έχει ακόμη επιστρέψει στην κανονικότητα αφού το χρηματιστήριο έχει καταρρεύσει, οι τραπεζικές μετοχές έχουν εξαϋλωθεί, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας συνεχώς υποχωρεί, το χάσμα καινοτομίας διευρύνεται, η οικονομική ελευθερία συρρικνώνεται, οι θεσμοί.»
