Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
(ΣΕΑ) καλεί την κυβέρνηση την απαγόρευση δανεισμού «Αφροδίτης της Ρόδου» και
της μαρμάρινης κεφαλής Απόλλωνα – Ήλιου από το Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου σε
ιδιώτες τονίζοντας ότι πρέπει να χαρακτηριστούν «αμετακίνητα».
Το Τοπικό Παράρτημα Δωδεκανήσου του ΣΕΑ τονίζει ότι αφουγκραζόμενο τις
ανησυχίες της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του, εκφράζει την έντονη
αντίθεσή του στον προτεινόμενο δανεισμό, ανάμεσα σε άλλα, των δύο πλέον
εμβληματικών εκθεμάτων του Αρχαιολογικού Μουσείου Ρόδου, της «Αφροδίτης της
Ρόδου» και της μαρμάρινης κεφαλής του Απόλλωνα –Ήλιου, στο Μουσείο Κυκλαδικής
Τέχνης, ίδρυμα Ιδιωτικού Δικαίου.
Ειδικότερα υπογραμμίζει ότι «Οι Αρχαιολόγοι της Εφορείας Αρχαιοτήτων
Δωδεκανήσου διαφωνούμε με τον διαφαινόμενο δανεισμό δύο τουλάχιστον εκθεμάτων
του Αρχαιολογικού Μουσείου Ρόδου, του μαρμάρινου αγαλματίδιου της λουόμενης
Αφροδίτης, γνωστού ως «Αφροδίτης της Ρόδου» και της μαρμάρινης κεφαλής Απόλλωνα
– Ήλιου.
Θεωρούμε ότι τα δύο αυτά γλυπτά, που συγκροτούν τη βάση του ιστορικού πυρήνα
του Μουσείου, αποτελούν εμβληματικά έργα, κορωνίδα των εκθεμάτων του. Τα εξέχοντα
αυτά δείγματα της αρχαίας Ελληνικής Πλαστικής είναι μοναδικά και
αναντικατάστατα και αποτελούν το επίκεντρο ειδικών ξεναγήσεων λόγω της σημασίας
τους για το Μουσείο και τον τόπο. Για τον λόγο αυτό είχαν περιληφθεί στον
κατάλογο των «αμετακίνητων», δηλαδή των έργων που δεν δύνανται να
δανειστούν, ο οποίος, μετά την κατάρτισή
του το 2009, ποτέ δεν έλαβε την τελική έγκριση με ευθύνη της εκάστοτε πολιτικής
ηγεσίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 25, παρ. 1 της αρχαιολογικής νομοθεσίας (Ν.3028/2002), ο
δανεισμός δημοσιευμένων κινητών μνημείων, που ανήκουν στο Δημόσιο και
βρίσκονται στην κατοχή του, σε μουσεία ή εκπαιδευτικούς οργανισμούς,
επιτρέπεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις για εκθεσιακούς ή παιδαγωγικούς σκοπούς,
υπό τον όρο όμως της αμοιβαιότητας. Στην πρόταση δανεισμού δεν υπάρχει καμία
πρόβλεψη τήρησης του παραπάνω όρου, καθιστώντας τον δανεισμό μια μονόδρομη
μετακίνηση αρχαιοτήτων από την ακριτική περιφέρεια προς την πρωτεύουσα,
προκειμένου να εμπλουτίσει τις βιτρίνες ακόμη μιας περιοδικής έκθεσης ενός ιδρύματος
Ιδιωτικού Δικαίου.
Σε μια εποχή που ο χαρακτήρας του Δημόσιου Μουσείου βάλλεται, με απώτερο σκοπό
η πολιτιστική κληρονομιά να εξυπηρετεί αποκλειστικά οικονομικά συμφέροντα, ο
δανεισμός των δύο παραπάνω εκθεμάτων στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης αποτελεί
ενέργεια η οποία μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους. Έχουμε την πεποίθηση
ότι η δικιά μας αντίθεση απηχεί και την άποψη της Ροδιακής κοινωνίας.»
